بتفصلينى ليه ؟

السلام عليكم ورحمة الله وبركته
انا ابنكم الطالب عبدالرحمن محمد رضا عندى سؤال ارجو أن يتسع صدر سعادتكم للإجابة عليها انا فى الصف الثانى الثانوى كونت فى فصل 2/16 وقبل نهاية الترم الاول تم فصلى من المدرسة وتحويلى الى المنازل وكان فى نهاية اخر شهر من الترم الاول وانا كونت داخل بطولة الملاكمة مدارس وجبت للمدرسة مركز رابع على القاهرة وكان عندى اصابة بعد البطولة ومعى ميثبت ومع ذلك تم تحويله منازل وانا كونت فى نشاط المسرح المدرسى وكونت فى كل صبح القى على الاصدقاء والاساتذة المحترمين شعراً ومع ذلك تم تحويلى منازل وعندما توجهة الى المدرسة بعد اصابتى من بطولة المدرسة وكان معى مايثبت اننى مصاب كان معى شهادة مرضية بعشرة ايام وكان معى ورقة النشاط المسرحى المختومة من المدير و الادارة التى تدل اننى فى نشاط المسرح وان فى ثلاثة ايام من الاسبوع اذهب الى المسرح الذى يكون فى مدرسة ابن خلدون ومع كل هذه الاثبتات تم فصلى وتحويلى منازل ذهبت الى شئون الطلبة ومعى كل ميثبت قالى لى الاستاذ انت تاخرت على ميعاد تسليم هذه الاوراق وكان فى تفتيش من الوزارة وانت ياابنى الوزارة خدة الكشوف والحكاية انتهيت فانا قولت لهذا الاستاذ طب مانا مجليش اى انظار على انى هتفصل قالى ياابنى دى مشكلتك مع البوستة قلتله يعنى ايه قالى احنا بعتنا 5 انظارات قلتله ولا واحد جه فقرر الجملة تانى وقالى دى مشكلتك مع البوستة
مش عاجبك اطلع على الادارة فذهبت الى الادارة والحمدلله رب العالمين كان الناس متعونين معيا والاستاذة الفاضلة مديرة التنسقات والخدمات جائت معى الى المدرسة وقال له المدير نفس الكلام انى انا اتاخرت على ميعاد تسليم الاوراق والانظارات دى اصلا مبتوصلش فعادى بقا مش مهم قولت للمدير ورئيس شئون الطلبة حضرتك انا كونت بروح المدرسة فى الترم الاول وحاضر امتحانات الشهور وكان فية طلبة معيا قى الفصل وفى فصول اخرة مبتجيش خالص ومع ذلك متفصلوش والى حد الان الطلبة دى اتفصلت بس رجعت تانى فهذا ظلم
فانا بهدى هذة القصيدة الى المدرسة

كل حاجة فيكى بالزعاك
كل حاجة فيكى بالخناق
كل حاجة فيكى بالرشاوى
حتى يوم ما اتفصلت كان لازم ادفع رشاوى
فصلونى وانا الى كونت واقف بحى عالمك وقلوب الناس بترفرف فى الفناء
كونت بقول الشعر ليكى كونت عايش فى الخيال
كونت بحاول ابقا جامد علشان ادافع عن ولادك وقت الجهاد
بتفصلينى ليه وانا الى كونت بحبب الناس فيكى بتشتبى اسمى من دفترك
خلاص معتيش عايزانى راح فى يوم هرجع وهرجع اقول الشعر فيكى من تانى
ومش هخاف ومش هخاف من الى مسكينك علشان بصرحة كده مش صاينينك
معملوليش خاطر فى اخر ايامى معكى
ونسيو ولائى ليكى ونسيو بطولاتى ونسيو شعرى وكلماتى
بتفصلينى
ولما اقولك عندى ظروف مش رادية ترجعينى
وانا الى كونت واقف فى اول صفوف الابطال
ورافع اسمك فوق كتافى ولما رجعت ليكى مهنش عليكى تكرمينى
تقومى تفصلينى

شكرا لاهتمام حضرتك